Żbik (
Felis silvestris) – gatunek
drapieżnego ssaka z rodziny
kotowatych, po raz pierwszy opisany przez
Karola Linneusza w
1758 roku (pod nazwą
Felis catus), na podstawie wyglądu
kota domowego. Obecną nazwę nadał żbikowi w
1775 roku
niemiecki przyrodnik
Schreber, który w Niemczech obserwował zwierzę w naturze. Wg oficjalnie przyjętej klasyfikacji żbiki (
sensu largo) dzieli się na trzy podstawowe grupy:
Wygląd
Sierść gęsta i długa jest barwy żółtawoszarej w ciemne pręgi. Powyżej opuszek, na tylnych kończynach czarne plamy.
- Długość ciała: 45–90 cm
- Długość ogona: 25–40 cm
- Wysokość w kłębie: 25–35 cm
- Waga: 4–10 kg
Rozwścieczony żbik kładzie uszy płasko po głowie, otwiera szeroko czerwoną paszczę, przeraźliwie parska, jeży sierść i wygina grzbiet w łuk co sprawia, że olbrzymieje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz